Kabała

Kabała, tradycyjnie i najczęściej używany termin na określenie tajemnych nauk judaizmu i mistyki żydowskiej. W szerokim sensie oznacza wszystkie ezoteryczne kierunki w judaizmie, które powstały do końca okresu Drugiej Świątyni i odgrywały żywą rolę w historii Izraela.

Podstawowymi dziełami kabały są: Sfera jecira (Księga stworzenia), powstała w III i IV w. w Babilonii, stanowiąc uogólnienie babilońsko-perskiej astrologii, neopitagoreizmu, manicheizmu, dawnego mesjanizmu i mistycznej filozofii islamu. Zohar (w hebrajskim "blask jasności"), księga powstała ok. 1300 w formie komentarza do Pięcioksięgu, która stara się wyjaśnić ukryty sens opowieści biblijnych i przykazań boskich.

Kabała zawiera teorie kosmogoniczne, teozofię i magię. Posługuje się symboliką terminologiczą i specjalną symboliką liczbową. Współcześnie kabała stanowi podstawę rozwoju ruchów okultystycznych i teozoficznych, takich jak: New Age, Sierra Club, Dzieci Boga, Zero Population Growth, działających głównie w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Kanadzie, a stowarzyszonych w Konspiracji Wodnika. Kabała jest także ważnym elementem doktrynalnym funkcjonowania masonerii i lóż masońskich.