Karty Lenormand - historia powstania

Historię wypadałoby zacząć od wzmianki o Mlle Lenormand, której nazwiskiem nazwano wiele różnych talii, choć wiemy na pewno, że sama Mlle Lenormand nie używała kart jakie znamy dzisiaj.

Marie Anne urodziła się we Francji w 1772 i choć sama przewidziała długość swojego życia na 124 lata (byłby to wyczyn!) to jednak dożyła 71 lat. Zmarła w 1843 roku w Paryżu i tam, na cmentarzu Père Lachaise do dzisiaj można zobaczyć jej grób.
Od wczesnych lat interesowała się wróżbiarstwem, miała migreny jak nadchodziły jakieś nieszczęścia i kiedy miała zmienić się pogoda, ze względu na jej zdolności rodzice posłali ją do klasztornej szkoły, a tam zgłębiała sekrety roślin i cyfr. Jej ojciec umarł jak była malutka, a matka i ojczym później chętnie korzystali z jej wróżbiaskiego talentu. Pierwszą talie kupiła od Cyganów w wieku 11 bądź 14 lat - (nie ma co do tego zgodności) i uczyła się także od nich odkrywać przyszłość.
W jej czasach, czyli w XIX wróżbiarstwo było przestępstwem, jednak sławna, bogata dzięki swym zdolnością, choć młoda Mille nie ponosiła zbyt dużych konsekwencji kiedy została złapana - wśród jej klientów były wysoko postawione osoby - nawet Napoleon był jej klientem, przepowiedziała jego sukcesy i porażki - w tym Rewolucje Francuską i rozwód z żoną, po spełnieniu przepowiedni z rozwodem Napoleon ze złości umieścił ja na rok w więzieniu, jej klientami byli też między innymi Robespierre i Marat.
Jej życie było pasmem skandali, kościół ją bardzo potępiał, wiecznie miała kłopoty z prawem zakazującym wróżenia.
Kiedy Marie umarła Paryż był zrozpaczony, pozostawiła po sobie kilka książek i pamiętniki zdradzające sławy na pogrzebie był tłum ludzi i do dziś można ją odwiedzać w Paryżu na cmentarzu Pere Lachaise, gdzie nigdy nie zastanie sie pustego grobu Marii - uznawanej za jedna z najlepszych wieszczek w historii.
Wiemy na pewno, że Marie Anne nie używała kart, które znamy dzisiaj. Wiemy też, że używała kart Tarota, kart klasycznych, potrafiła odczytywać los z dłoni, znała się na astrologii, wróżeniu z fusów, a także używała w swoich przewidywaniach specjalnie przygotowanego przez nią samą lustra. Wiadomo też, że używała kart Etteilli do większości swoich wróżb, ale nigdy w żadnej z jej wielu książek nie podała jakichkolwiek instrukcji dotyczących jej systemu wróżenia, wiemy jedynie, że używała o wiele prostszego, niż twórca kart Etteilli - Jean Baptiste Alliett.
Dwa lata po śmierci Marie Anne, wydawnictwo Grimaud wydało talię "Grand Jeu de Mlle Lenormand" (czyli 54 kartowa talia astromitologiczna wydawana do dzisiaj). Nazwa talii zawierała nazwisko Lenormand, co stało się niezłym chwytem, jako że Marie Anne była już sławna w całej Europie. Talia zyskiwała też na tym, że stworzyła ją Madame Breteau, która uważała się za uczennicę Marie Anne... Tak naprawdę poza Mlle Lenormand w nazwie, ta talia miała z Marie Anne niewiele wspólnego.
Małe Lenormandy, które znamy dzisiaj i których dotyczy ta strona, najprawdopodobniej wzorowane było na kartach stworzonych przez niejakiego Johanna Kaspara Hechtela. Zajmował się on produkcją gier różnego rodzaju i nie ma wzmianek o tym, by w jakikolwiek sposób związany był z ezoteryką.
Cała talia zawiera 36 kart, które dzielą się na pozytywne (22 karty), negatywne (9) i neutralne (5). Podział ten jest umotywowany faktem, że w przeciwieństwie do innych kart (np. Tarota) nie istnieje pozycja odwrócona. Tak więc charakter negatywny lub pozytywny jest już z góry zdeterminowany, a jego natężenie wzmacnia lub osłabia kontekst. Karty neutralne w tej sytuacji mogą uzyskać znaczenie dodatnie lub ujemne dzięki kartom, które w układzie znajdą się obok nich. Ponieważ przy wróżeniu zawsze jest bardzo istotny kontekst, a w kartach Lenormand wpływa on także na znaczenie kart neutralnych, stąd też jest niezwykle przydatne nauczenie się różnych schematów rozkładania.
Jeszcze jedna ważną wskazówką jest fakt, że nie powinno sie odczytywać kart pojedynczo, a poprzez ich korelacje z kartami sąsiednimi.