Najsłynniejsi wróżbici i jasnowidze – Helena Bławatska

Własicwie Jelena Pietrowna Bławatska urodziła się w domu swoich dziadków w Jekatierinosławiu 12 sierpnia 1831, zm. 8 maja 1891 – rosyjska pisarka i współzałożycielka Towarzystwa Teozoficznego, stworzyła podstawy teozofii ( światopogląd religijno-filozoficzny głoszący możliwość uzyskania bezpośredniego kontaktu człowieka ze światem nadprzyrodzonym i poznania jego tajemnic przede wszystkim przez mistyczne objawienie), , medium spirytystyczne.

Helena wyszła za mąż przed siedemnastymi urodzinami, 7 lipca 1848, za czterdziestoletniego Nikifora Wasiliewicza Bławatskiego, wicegubernatora Erywania. Małżeństwo nie zostało skonsumowane; Bławatska zawsze potem twierdziła, że pozostaje dziewicą. Po trzech nieszczęśliwych miesiącach ukradła konia i pojechała na nim do Tbilisi, gdzie wsiadła na niewłaściwy statek i choć chciała popłynąć do ojca do Petersburga, trafiła do Stambułu.

W latach 1848–1858 Bławatska podróżowała po świecie. Odwiedziła Egipt, Francję, Quebec, Anglię, Amerykę Południową, Niemcy, Meksyk, Indie, Grecję, jak również Tybet, gdzie przez dwa lata zgłębiała wiedzę tajemną. W 1858 wróciła do Rosji.

Mniej więcej w tym czasie poznała włoskiego śpiewaka operowego Agardiego Metrowicza. Razem z Metrowiczem Bławatska wyjechała do Egiptu, gdzie Agardi zmarł. W Kairze założyła Societe Spirite dla zgłębiania wiedzy okultystycznej razem z Emmą Cutting.


W 1873 Bławatska przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie występowała jako medium. Demonstrowała także zdolności parapsychiczne takie jak lewitacja, materializacja przedmiotów, jasnowidzenie, jasnosłyszenie i telepatia. Mimo że była dość zdolna w wywoływaniu tych fenomenów, o wiele bardziej interesowało ją ich wyjaśnienie, niż popisywanie się nimi.
W 1874 Helena spotkała Henry’ego Steela Olcota, prawnika, eksperta od rolnictwa i dziennikarza zainteresowanego spirytualizmem. Razem stworzyli dzieło pod tytułem „Odsłonięta Izyda”. 3 kwietnia 1875 Helena wzięła w Nowym Jorku ślub z Michaelem C. Betanellym. Również to małżeństwo nie zostało skonsumowane. Po kilku miesiącach rozstali się, a 25 maja 1878 formalnie rozwiedli.

We wrześniu 1875 razem z H.S. Olcottem, W.Q. Judgem’m Bławatska założyła istniejące do dziś Towarzystwo Teozoficzne. Podstawową doktryną towarzystwa jest poszukiwanie wewnętrznej prawdy we wszystkich religiach i jednoczesne odrzucenie ich egzoterycznych form i rytuałów. Towarzystwo głosi też, że zdolności parapsychiczne człowieka mogą zostać wyjaśnione naukowo i opanowane.
Przeprowadziła się do Indii, lądując w Bombaju 16 lutego 1879 roku[3], gdzie po raz pierwszy zaznajomiła się z A.P. Sinnettem. W jego książce Occult World opisuje on, jak zostawała w jego domu w Allahabadzie przez sześć tygodni tamtego roku i znowu następnego roku[4].
Uważa się, że około grudnia 1880, podczas podwieczorku z grupą znajomych (m.in. A.O. Hume i jego żoną), zmaterializowała zgubioną broszkę pani Hume[5].
Około 1882 Towarzystwo Teozoficzne rozwinęło się w międzynarodową organizację, i wówczas przeniosła się do jej siedziby w Adyarze koło Madrasu.
Po jakimś czasie pojechała do Niemiec, a potem do Anglii, gdzie w domu sprzedanym jej przez ucznia mieszkała do końca swych dni.
W sierpniu 1890 Bławatska stworzyła wewnętrzny krąg 12 uczniów. W jego skład wchodzili: Constance Wachtmeister, Isabel Cooper-Oakley, Emily Kislingbury, Laura Cooper, Annie Besant, Alice Cleather, Archibald Keightley, Herbert Coryn, Claude Wright, G.R.S. Mead, E.T. Sturdy i Walter Old[6].
Helena Pietrowna Bławatska zmarła w przekazanym jej domu w St John’s Wood[7] w Anglii 8 maja 1891. Przed śmiercią cierpiała na chorobę serca, powikłania grypy i reumatyzm. Na stanowisku prezesa TT zastąpiła ją Annie Besant.
Jej ostatnimi słowami były: „Utrzymajcie ciągłość linii! Nie pozwólcie, by moje ostatnie wcielenie okazało się klęską”.
Jej ciało skremowano, a prochy podzielono na trzy części. Jedna część pozostała w Europie, drugą wysłano do Ameryki, a trzecią do Indii. Rocznica śmierci Bławatskiej jest obchodzona przez teozofów jako Dzień Białego Lotosu.


Bławatska wsławiła się szerokim wachlarzem niezwykłych umiejętności. W trakcie seansów z jej udziałem, przybysze z zaświatów nie tylko komunikowali się z uczestnikami spotkania, ale i pojawiali się w materialnej postaci. Potrafiła również lewitować, materializować przedmioty oraz przesuwać je samą tylko siłą woli. Prezentowała również zdolnosci jasnowidzenia i telepatii.
Bławatska twierdziła, że jej przepowiednie pochodzą od duchowych przewodników, których nazywała "mahatmami". Byli oni niewidzialnymi mędrcami rządzącymi światem.
Wśród proroctw Heleny Bławatskiej znalazło się wiele dotyczących mitycznej Atlantydy, miała wynurzyć się ponownie.
Gdy okultyzm i seanse spirytystyczne przestały być w Rosji popularne i dochodowe wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie wiara w duchy i próby nawiązywania kontaktu z duchami dalej byływ modzie. Jej niezwykłe zdolności zbadał Richard Hudgson ze Stowarzyszenia Badań Psychicznych. Odrył, że listy pisane rzekomo przez duchy w rzeczywistości były pisane przez Bławatską, a karteczki materializujące się w trakcie seansów wyskakują ze specjalnie skonstruowanej maszyny.
Wątpliwości co do faktycznych uzdolnień Heleny Bławatskiej nie przekreśliły jednak jej dorobku i znaczenia dla ezoteryki i okultyzmu. Uważa się za matkę ruchu New Age.