Numerologia - Gra liczbami

Jak wiadomo wszystko co istnieje we wszechświecie, poddane jest określonym regułom. To prawa matematyczne, a nie los czy zbieg okoliczności regulują ruchy planet, kolejność pór roku lub strukturę ciał fizycznych. znajomość tych praw umożliwia naukowcom przewidywanie pewnych wydarzeń. Dzięki temu, na przykład astronom jest w stanie zapowiedzieć pojawienie się komety, wystąpienie zjawiska zaćmienia słońca, albo precyzyjnie wyliczyć występowanie pełni księżyca. Można więc powiedzieć, że całym światem rządzą liczby. A skoro tak jest to nasuwa się wniosek, że takie same prawa natury oddziałują na istoty ludzkie. 
To właśnie numerologia zajmuje się wprowadzaniem praw matematycznych do rodzaju ludzkiego oraz interpretowania tych liczb, które mają wpływ na charakter poszczególnych jednostek. Już w starożytnym Egipcie przywiązywano dużą wagę do znaczenia liczb. wykorzystywano je do przepowiadania przyszłości, jednak to głównie Grekom i Hebrajczykom, powstały podwaliny współczesnej numerologii.

Gra liczb

Nauczyciele duchowych tradycji łączyli podstawowe pojęcia w układy liczbowe, być może dlatego, że pomaga to umysłowi dokładniej zapamiętać znaki. trudno powiedzieć dlaczego tworzyli takie, a nie inne uszeregowania liczbowe, niemniej należy stwierdzić, że w kontekście całej ich kosmologii nabierały one istotnego znaczenia.

Żydzi - już za czasów Mojżesza przejawiali upodobanie do symboliki liczb. Pierwszą księgę Tory - Genesis, rozpoczyna opowieść o stworzeniu świata w ciągu siedmiu dni. W tej samej księdze mowa o tym jak Bóg nakazuje Noemu, by przygotował się do potopu, zbudował Arkę i zgromadził na niej po siedem stworzeń wszelkich gatunków. W dalszej części Genesis opowiada o tym, jak Abraham ofiarował Abimelechowi siedem jagniąt i obaj zawarli przymierze. I jak Egipt doświadczył siedmiu lat bogactwa i siedmiu lat ubóstwa. Liczba siedem nieustannie powtarza się w Biblii, podobnie jak liczby cztery i trzy. W sensie symbolicznym cztery oznacza ziemię 9cztery strony świata), a trzy oznacza niebo. Siedem, które jest sumą czterech i trzech oznacza pełnię czyli całość. Czwarta księga Starego testamentu nosi nazwę "Księga Liczb". Upodobanie Żydów do układów liczbowych i do liczb symbolicznych, najsilniej przejawiło się w Kabale, mistycznej tradycji Judaizmu. Do najbardziej znaczących układów i symboli należą: Dziesięć Sefiroth Kabalistycznego Drzewa, trzydzieści dwie tajemne drogi i siedemdziesiąt dwie potrójne litery tworzące magiczne, wszechmocne imię Boga (wypowiedział je ponoć Mojżesz, gdy chciał sprawić by Morze Czerwone rozstąpiło się przed plemionami hebrajskimi uciekającymi z Egiptu). Każda litera alfabetu hebrajskiego posiada również wartość liczbową, stąd całą Torę (pierwszych pięć ksiąg Starego testamentu) można przełożyć na język liczb. Niektórzy uważają, że liczby ujawniają ukryty kod Tory: Przesłanie Boga dla Żydów.

W Chrześcijaństwie - pisarze ewangeliczni niechętnie oddawali się grze w liczby. Nie mniej preferowali liczbę siedem i jej krotności. Można wspomnieć o siedmiu bochenkach chleba dla 4000 ludzi, siedemdziesięciu siedmiu razach, gdy Chrześcijanin powinien wybaczyć bliźniemu, siedmiu braciach którzy poślubili siedem kobiet. Tendencja do liczbowych przyporządkowań znalazła w Chrześcijaństwie najpełniejszy wyraz w "Księdze Objawienia". Dzieło to przepełnione symboliką liczb, w większości nieczytelną, wywoływało mniej lub bardziej spektakularne komentarze. I znów wybija się liczba siedem: siedem duchów przed tronem Boga, siedem gwiazd, siedem złotych lichtarzy, siedem lamp przed tronem, siedem pieczęci. Najczęściej powtarzającą się symboliczną liczbą jest sześćset sześćdziesiąt sześć, która oznacza Bestię. Uważano, że odnosi się ona do Nerona, ale przypisywano ją też Stalinowi, Hitlerowi, Mussoliniemu. Brytyjski okultysta Aliester Crowley z dumą przypisywał to miano sobie.

Islam - trzecia wielka religia Bliskiego Wschodu, także uprzywilejowuje pewne liczby i ich układy, zwłaszcza uszeregowania piątkowe. Jest więc pięć filarów muzułmańskiej wiary i rytualne modły odprawiane pięć razy dziennie. Niektóre muzułmańskie szkoły myślenia mówią o pięciu Świętych, co być może odzwierciedla pięciu członków rodziny Mahometa. Sam Mahomet uważany jest za piątego i ostatniego prawodawcę.
Dla Muzułmanów liczba siedem ma również szczególne znaczenie, zwłaszcza dla mistyków Sufich. Pobożni pielgrzymi muszą krążyć wokół Kaaby w Mekce przez siedem dni i podczas pielgrzymki wykrzykiwać po siedmiokroć Allach akbar (Bóg jest Wielki), a także po trzykroć obrzucić Diabła siedmioma kamieniami. Muzułmańska tradycja mówi ponad to o siedmiu grzechach głównych i o siedmiu wewnętrznych aspektach Koranu.

Buddyjskie - źródła także uprzywilejowują kategorie liczbowe. Najważniejsze uszeregowania stworzył sam Budda - trzy typy cierpienia (cierpienie wyrastające z bólu, ze zmiany oraz z przyczyn duchowych) - cztery szlachetne prawdy (egzystencja jako cierpienie, pragnienie jako przyczyna wszelkiego cierpienia, eliminacja cierpienia poprzez przezwyciężenie pragnienia oraz ośmiostopniowa ścieżka jako metoda przezwyciężenia cierpienia) - pięć kategorii zachłanności (ciało, uczucie, postrzeganie, poznanie i świadomość.) - sześć organów zmysłów (pięć zmysłów i umysł). 
Gra liczb posiada jeszcze jeden aspekt. Od niepamiętnych czasów ludzkość usiłowała nadać sens zmianie, przemijaniu rzeczy - czyli temu, co nazywamy czasem.

Majów - na przykład tak bardzo absorbowały rytmy czasu, że uznali za konieczne zastosowanie pięciu kalendarzy, z których każdy ujmował inny aspekt kosmicznego modelu, urzeczywistniający się w historii człowieka. Tak więc starając się uchwycić działanie kosmicznego zegara, starożytni wytworzyli jedyne w swoim rodzaju zestawy liczb - manwantaras, jugas, kalpasi i inne wielkie cykle, jak i również kalendarze roczne.

Szukając miary, porządku wszystkich rzeczy człowiek spoglądał ku niebu. Tam bowiem siła porządkująca wszechświat objawiła swe działanie w regularnym obiegu Słońca, Księżyca w okresowym pojawianiu się planet i gwiazdozbiorów. Ziemia reguluje te ruchy cyklicznym następstwem dnia i nocy, lata i zimy, przypływów i odpływów. Ludzie uznali to za Boski porządek niebiańskiego i ziemskiego bytu. 

Matematyczne ujęcie cyklicznych zmian pozwoliło sprowadzić je do stosunków liczbowych i przedstawić za pomącą liczb. Liczba stała się w ten sposób pieczęcią najwyższych tajemnic. Magia liczb uważana jest za jedną z najstarszych form okultyzmu.
Istnieją różne systemy numerologiczne. I chociaż istnieją pewne historyczne różnice między poszczególnymi systemami, w większości oparte są na teorii greckiego matematyka i filozofa - Pitagorasa. System Pitagorasa opiera się głównie na dziewięciu liczbach podstawowych reprezentowanych przez cyfry od 1 do 9 włącznie. Cyfra 0 jaka występuje w liczbie 10, nie ma żadnego znaczenia i dlatego nie jest brana pod uwagę.

1. - Jednostka albo Monada wyrażana przez cyfrę 1, symbolizuje Boga wszechmogącego, jedność boskich decyzji, początek wszechrzeczy, jedność Boga w jego nieograniczoności. Reprezentuje szczyt lub punkt najwyżej położony, środek kręgu, centrum wszechświata. Uniwersalnym symbolem, który przekazuje tę idee, jest punkt otoczony kręgiem. Ponieważ Bóg kojarzy się zwykle z męską postacią, a ponad to wierzenia podają, że osobnik rodzaju męskiego został pierwszy stworzony, Monada jest zwykle kojarzona z płcią męską. 

2. - Dwoistość, liczba 2 albo Dwójka jak nazywali ją pitagorejczycy, reprezentuje zarazem odmienność, jak i równość lub sprawiedliwość. Idea odmienności bierze swój początek z koncepcji dwóch przeciwieństw, takich jak noc i dzień, dobro i zło, bogactwo i nędza, radość i cierpienie, miłość i nienawiść. Równocześnie jednak, ze względu na sprawiedliwość i równość, należy zawsze poznać obie strony zagadnienia, a biorąc pod uwagę takie zjawiska jak braterstwo czy miłość, absolutnie konieczna jest obecność dwóch osób. A zatem dwójka oznacza także równowagę, harmonię, ugodę, współczucie i wrażliwość. Dwa punkty połączone linią stanowić będą jej dwa końce i dlatego linia jest symbolem dwoistości. Cyfra dwa, jako następująca bezpośrednio po Monadzie, kojarzona jest raczej z kobietą niż mężczyzną.

3. - Potrójność, liczba 3 albo Trójka poczytywana była przez wielu starożytnych filozofów za doskonałą. Pitagorejczycy wierzyli w istnienie trzech światów - Niższego, Wyższego, Najwyższego, a uczniowie Sokratesa i Platona wyznawali trzy wielkie zasady: Materię, Ideę, Boga. Za trzy wspaniałe zalety niezbędne do szczęśliwego pożycia małżeńskiego uważano: sprawiedliwość, hart ducha i rozwagę. Najważniejszym przykładem Trójki w religii chrześcijańskiej jest Trójca Święta. Pismo Święte mówi też o trzech mędrcach ze wschodu, którzy przynoszą dary, o trzech archaniołach i trzech cnotach. Także pogańskie religie wyróżniają trójkę.
Przestrzeń to nieskończony, nieograniczony obszar trójwymiarowy, a trzy stany czasowe to przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Istnieją trzy stany materii - stały, płynny i gazowy. Trójka reprezentuje pojmowanie i spełnianie, a jej symbolem jest trójkąt - figura utworzona z połączenia trzech punktów. Podobnie jak liczba 1, trójka uznawana jest za męską liczbę. 

4. - Kwaternion, liczba 4 albo Czwórka często w starożytności uznawano ją za symbol prawdy. Grecy traktowali ją jako korzeń wszechrzeczy, ponieważ reprezentowała cztery żywioły: ogień, powietrze, ziemię, wodę. Pitagoras odwoływał się czasem do czwórki, albo czterech świętych liter jako do najwyższego Boga starożytnych Greków-Zeusa. Za cztery nauki wyzwolone uznawano astronomię, geometrię, muzykę i arytmetykę. Głoszono, że człowiek posiada cztery atrybuty - umysł, wiedzę, osąd i rozsądek. Akceptowano istnienie czterech etapów -śmierci, osądu, piekła, niebios. Są cztery strony świata i cztery pory roku. Czwórkę symbolizuje kwadrat, o którym można powiedzieć iż jest wzorem stałości i realizmu.

5. - Pięciokrotność, liczba 5, albo Piątka uznawana była przez uczniów Pitagorasa, jak również przez filozofów żydowskich i arabskich za symbol zdrowia. Egipcjanie twierdzili ,że jest to znak pomyślności. Powszechnie jednak sądzono, że Piątka to symbol małżeństwa, płodności i rozmnażania się. Przypuszczalnie brało się to stąd, że piątka powstała ze związku 3 i 2, liczby męskiej i żeńskiej. W wielu religiach pogańskich modlono się do pięciu Bogów, prosząc o dobre żony. Mahometanizm nakazuje pięć religijnych powinności - modlitwę, post, oczyszczenie, jałmużnę i pielgrzymkę do Mekki. 

Człowiek posiada pięć zmysłów - wzrok, słuch, węch, dotyk i smak, a także pięć palców u każdej ręki i nogi. Geometrycznym wyobrażeniem piątki jest regularna, płaska, pięcioboczna figura albo piramida. Pojawia się też w postaci pięcioramiennej gwiazdy, będącej jedną z form gwiazdy Salomona. 

6. - Sześciokąt, liczba 6, albo Szóstka znajduje swój geometryczny obraz w sześciobocznej, regularnej figurze. Bywa też przedstawiana jako dwa przecinające się trójkąty, znane jako Gwiazda Salomona. Dla Żydów szóstka jest liczbą świętą, jako że świat został stworzony w ciągu sześciu dni. Ludy pogańskie zaopatrywały się w amulet w kształcie podwójnego trójkąta, mającego za zadanie odstraszanie złych duchów. Liczne przykłady sześciokątności znajdujemy także w przyrodzie np: obserwując kształt kryształów. Podsumowując, Szóstkę uważano zawsze za jedną z najszczęśliwszych liczb jako że reprezentuje doskonałą harmonię i skończone dzieło.

7. - Siedmiokrotność, liczba 7, albo Siódemka jest najciekawszą i najbardziej tajemniczą pośród liczb podstawowych. Pitagorejczycy darzyli ją szczególną czcią jako najwyższą całkowitą liczbę podstawową, niepodzielną przez żadną inną z wyjątkiem 1. Dla Greków i Rzymian była symbolem pomyślności związanym z okresowymi zmianami faz księżyca. Z kolei starożytni filozofowie przypisywali jej szczególne własności opieki i władzy nad światem, poprzez oddziaływanie siedmiu planet. Siedem nut w muzyce dało początek filozofii "harmonii ciał niebieskich" i przedstawianiu wszechświata jako bezkresnej muzycznej gamy. W niektórych religiach, Siódemka cieszyła się wielkim poważaniem. Goci, wierzyli w siedmiu bogów, a Chaldejczycy w siedem światów: Mahometanie mają siedem niebios i siedem piekieł; siedem stopni wtajemniczenia przewidywały różne wschodnie obrządki. Również Biblia obfituje w siódemki. Siódmy dzień tygodnia jest dniem świętym jako, że tego dnia Bóg odpoczywał po stworzeniu świata. Siódemka powszechnie uznawana jest za liczbę szczęśliwą i magiczną.

8. - Ośmiościan, liczba 8, albo Ósemka darzona była wielkim szacunkiem w starożytnym Egipcie, gdzie tradycyjnie do każdej łodzi biorącej udział w świętej procesji po Nilu w siadało po osiem osób. Starożytni matematycy uznawali Ósemkę za pierwszy sześcian, który ma sześć ścianek i osiem kątów i symbolizuje realizm i siłę. Jako najwyższa, parzysta liczba podstawowa stanowi ostateczny symbol równowagi.

9. - Dziewięciokąt, liczba 9, albo Dziewiątka przez wielu starożytnych traktowana była jako Doskonałość i Jedność, a także wolność. Tę ostatnią cechę kojarzono z nią w związku z pewnymi możliwościami zastosowań w matematyce. Jeżeli liczbę 9 pomnożymy przez jakąkolwiek liczbę jednocyfrową, to po dodaniu do siebie obu cyfr iloczynu zawsze uzyskamy 9. Na przykład: 9x3=27=2+7=9 ; 9x9=81=8+1=9 ; 9x5=45=4+5=9 i tak dalej. Podobnie, jeśli zsumujemy liczby od 1 do 9 włącznie to otrzymamy 45, co po dodaniu 4 do 5 daje 9 np: 9,18,27,36,45,54,63,72 i81 - to suma wyniesie 405, a 4=0=5=9. Istnieją jeszcze inne przykłady potwierdzające tę szczególną właściwość liczby 9. Dziewiątka jest wolna od ograniczeń. Jest jednością, ponieważ łączy w jedno wszystkie inne liczby podstawowe, A Doskonałością, bo dziewięć miesięcy to przed urodzeniowy okres życia dziecka. 
W starożytnym Rzymie na dni targowe mówiono novendinae, ponieważ przypadały na każdy kolejny dziewiąty dzień, Hydra, mitologiczny potwór miała dziewięć głów. Styks okrążał piekło dziewięć razy, wróżbici w zamierzchłych czasach rysowali magiczny krąg o średnicy dziewięciu stóp i przywoływali duchy zmarłych.

Wróćmy jednak do źródeł numerologii. Jak powszechnie wiadomo, Pitagoras stworzył koncepcję opartą na stwierdzeniu, że liczby posiadają pewną magnetyczną siłę, oddziałującą na osobowość i zachowanie człowieka. Początkowo jego teoria znana była jedynie nielicznym, głównie w krajach Orientu. 

Dziś naszą wiedzę na ten temat znacznie wzbogaciły odkrycia takich naukowców jak dr.Jordan z instytutu Nauk Numerologicznych w Kalifornii, a także licznych badaczy - numerologów angielskich i amerykańskich. Numerologia została powszechnie uznana jako odrębna dziedzina wiedzy, a jej praktyczne zastosowanie pozwala w dokładny i trafny sposób określić charakter, osobowość, a nawet przeznaczenie danej osoby.

Należy jednak stwierdzić, że numerologia nie ma wpływu na losowania w grach loteryjnych lub przy wyborze koni wyścigowych, ponieważ w tych przypadkach numerowanie czy nadawanie nazw ma charakter całkowicie sztuczny i pozbawione jest jakiegokolwiek znaczenia. Działające wtedy prawo przypadku jak dotąd, pozostaje absolutną tajemnicą umysłu ludzkiego. Gdyby zostało rozszyfrowane, byłby to koniec wszelkich form hazardu. Nie ma mowy o loterii czy grze losowej w sytuacji, gdy z góry wiadomo, który numer wygra.

Podstawą numerologii jest wiara, że liczby, szczególnie główne od 1 do 9 posiadają wpływ na każdy aspekt naszego życia i osobowości. Każdy z nas ma takie liczby, które odnoszą się do istotnych wydarzeń w życiu. Najważniejsze są liczby związane z narodzeniem i imieniem.