Proroctwo Królowej Saby

Po II wojnie światowej przepowiednie królowej Saby cieszyły się wielką popularnością. Saba, posiadając dar widzenia przyszłości dokładnie opisała dzieje nadchodzących epok , określając je "czasami ostatecznymi".

Michalda, kim byla
Według najpopularniejszej wersji proroctwa, na dwór króla Salomona przybywa Michalda - królowa Saby, państwa na południu Półwyspu Arabskiego, która pielgrzymuje do Ziemi Świętej . Słynie ona z mądrości, ale w przeciwieństwie do króla żydowskiego posiada wyjątkowy dar widzenia przyszłości. Podczas kilku miesięcznego pobytu w Jerozolimie, w rozmowach z Salomonem uchyla rąbka przyszłości świata.
Wizyta ta znajduje potwierdzenie w Biblii, gdzie władczyni nazywana jest Makedą. Wspomina o tym Pierwsza Księga Królewska odnotowując, że w podarku od niej król otrzymał "sto dwadzieścia talentów złota i bardzo dużo wonności oraz drogocennych kamieni. Nigdy nie przyniesiono więcej wonności od tych, które królowa Saby dała Salomonowi". O królowej wspomina także Koran (nazywając ją Balqis) i tradycja etiopska, w której jest ona niezwykle popularna.
O czym dowiedział się Salomon?
Proroctwa mówią, że królowa uchyliła mu rąbka tajemnicy przyszłości, wieszcząc na przykład narodziny Jezusa. Dodała, że 1200 lat po jego śmierci rozpocznie się okres wojen i katastrof, zaś "naród żydowski będzie zniszczony i tułać się będzie po całym świecie". 200 lat później pojawi się pierwsze upomnienie od Boga - wielka kometa, w której czasach religia upadnie, "brat powstanie przeciw bratu", a "państwo rzymskie będzie zrujnowane". Interpretuje się to jako zapowiedź reformacji i wojen religijnych. Saba w trakcie dysput z Salomonem w symboliczny sposób opisała dzieje kolejnych epok, zapowiadając m.in. pojawienie się Napoleona, rewolucję technologiczną i wielkie wojny w Europie.
Oczywiście największe zainteresowanie wzbudziły zapowiedzi końca świata, które podzieliła na trzy grupy, z których dwie już się wypełniły. Pierwszym znakiem kresu dziejów było to, że ludzie "kopiąc głęboko na 300 sążni, dobywać będą węgiel, rudę i kamienie i za pomocą tych materiałów budować różne przyrządy żelazne i węglem je poruszać". Drugim znakiem będzie rozwój ogólnoświatowego handlu, trzecim - zanik szczerości, zaś czwarty wypełni się, gdy "pieniądz zapanuje nad światem i stanie się wielki jak Bóg".
Cywilizację będą toczyć chaos i patologie, później pojawi się kolejna grupa znaków. Wśród nich: "ludzie pracując ciężko przez cały tydzień będą zmuszeni, żeby nie umrzeć z głodu, pracować w niedziele i święta", "zakwitnie sztuka i posuną się nauki i umiejętności naprzód", "ziemia podrożeje niesłychanie" i będzie się nią handlować, a "chleb będzie drogi", mimo że wszędzie będzie się coś uprawiać.
Michalda zapowiada zmiany klimatu: "Gdy ludzie wyjdą kosić siano, suche już od letniego słońca, znajdą śnieg, bowiem w nocy spadnie obfity", oraz skutki przeludnienia: "Ludzie rozmnożą się nad miarę, więc żywności i środków zabraknie dla wszystkich". Wieszczy, że pojawią się społeczeństwa multikulturowe: "Przybędzie wiele innych narodów […], przez co wiele złego powstanie, gdyż nikt nie będzie wiedział, do jakiego narodu należy, ani jaką wiarę wyznaje".
Bliskość końca świata objawi się także tym, że "głód, nędza i rozpacz z roku na rok cięższe będą, aż w końcu niemożliwym stanie się życie, szczególnie dla ubogich". Lata nieurodzajów spowodują, że "nastanie drożyzna, jakiej dawno nie bywało przedtem i rozpacz w kraju". Towarzyszyć temu będzie wyzysk najuboższych, ale najgorsze będzie to, że "Słońce stanie się chłodniejsze, przestanie ludzi ogrzewać i […] cały rok będą oni musieli chodzić w futrach i kożuchach".
Siedem niespełnionych przestróg
Królowa Saby przepowiada nieustający chaos i rewolucje, które czekają ludzkość. Z nich zrodzi się wielki światowy konflikt, którego decydujące akordy mają rozegrać się u stóp tajemniczej "Góry Melnik". Po wojnie zniszczony zostanie hegemon - "Nowy Babilon", a odrodzony świat czeka "50 lat żyznych i urodzajnych",lecz wkrótce "księżyc, gwiazdy i słońce świecić inaczej będą".
W tych czasach ludziom objawionych zostanie "siedem znaków" końca życia na Ziemi. Po pierwsze - "wszystkie stworzenia, które żyją, poczną się krwią pocić", po czym "księżyc i gwiazdy blaskiem czerwonym zalśnią". Kolejnym znakiem będzie wielka susza, która zniszczy całą roślinność , w niektórych miejscach gleba zacznie "płonąć" sama z siebie. W końcu dojdzie do "poruszenia się powierzchni ziemi". I to będzie końcem ludzi na Ziemi.
W czasach, które obejmuje przepowiednia, Michalda wieszczy narodziny Antychrysta, który posiądzie cudowną siłę i "wielu mniemać będzie, że jego moc jest pochodzenia niebieskiego, a właściwie Lucyper go nią obdarzy". Walczyć z nim będą dwaj zesłani przez Boga prorocy - Eliasz i Enoch, a kościołem w tym okresie rządził będzie ostatni papież o imieniu Piotr.
Legenda czy fakt ?

Jej wiedza budzi olbrzymie zastrzeżenia - królowa już w X w p.n.e., mówi o Chrystusie, Cesarstwie rzymskim, papiestwie i islamie , co jest czystą niemożliwością. Mimo, że Biblia wspomina o jej pobycie w Jerozolimie, nie wspomina o nadprzyrodzonych zdolnościach królowej.
Osoby, które piszą o jej proroctwach powołują się zwykle na autorytet nieistniejących autorów) Salomon zwraca się do Michaldy per "Sybillo" - co stanowi dowód, że "Proroctwa Królowej Saby" są kompilacją różnych źródeł. (Sybillami w świecie grecko-rzymskim nazywano wieszczki przepowiadające przyszłość w wyroczniach).
"Proroctwa królowej Saby" powstały najprawdopodobniej w okresie zaborów (w tym samym czasie, co "Proroctwo Wernyhory") i były wielokrotnie aktualizowane.
Wykorzystano
Tekst Piotra Cielebiaś
Cytaty z przepowiedni Michaldy pochodzą z "Proroctwa Królowej Saby", (oprac. T. Rogula, Częstochowa 1989).
Cytaty z Pisma Świętego pochodzą z "Biblii Tysiąclecia"